Użycie przemocy wobec osoby oraz groźba natychmiastowego jej użycia jako znamiona (środki przymusu) przestępstwa rozboju (art. 280 § 1 k.k.) (ebook)
4,00 zł
Opis
Streszczenie: Użycie przemocy wobec osoby oraz groźba natychmiastowego jej użycia to znamiona (środki przymusu) przestępstwa rozboju (art. 280 § 1 k.k.). Ich wykładnia budzi spory w piśmiennictwie i orzecznictwie oraz zmieniała się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Jest ona bardzo istotna, gdyż jeżeli uznamy, że sprawca nie zastosował środków przymusu z art. 280 § 1 k.k., to jego czyn wypełnia znamiona przestępstwa kradzieży lub wykroczenia kradzieży i skutkuje to radykalnym zmniejszeniem ustawowego zagrożenia karnego. Podstawowym problemem interpretacyjnym budzącym spory w piśmiennictwie i orzecznictwie jest ocena, od jakiego stopnia intensywności mamy do czynienia z użyciem przemocy w rozumieniu art. 280 § 1 k.k. Nie wypełnia znamion rozboju sprawca, który odgina palce pokrzywdzonego w celu zdjęcia mu obrączki. Środkiem przymusu rozboju jest przemoc wobec osoby, a nie wobec rzeczy (np. niszczenie mienia). Sprawca rozboju może stosować przemoc również wobec innej osoby niż ta, której kradnie mienie. Sporny charakter ma również znamię groźby natychmiastowego użycia przemocy wobec osoby. Wydaje się, że natychmiastowość może łączyć się w czasie z samą groźbą, lecz może czasowo odbiegać od niej, jeżeli na jej spełnienie pozostawiono pokrzywdzonemu jakiś czas, jednakże bez rozerwania ciągłości czasowo-przestrzennej pomiędzy groźbą a czasem pozostawionym na jej wykonanie.
Słowa kluczowe: rozbój, przemoc, przemoc wobec osoby, groźba, groźba użycia przemocy
Summary: The use of violence against a person and the threat of immediate us eare constituent elements (coercive measures) of a crime of robbery (Article 280 § 1 of the CCP). Their interpretation raises disputes both in the literature and jurisprudence and has changed over the past several decades. It is very important because if we assume that the perpetrator has not applied the coercive measures described in Art. 280 § 1 of the Penal Code, his actions fulfi ll the constituent elements of the offence of theft, or petty offence of theft, and this results in a radical reduction of the statutory punishment. The basic interpretation problem, causing many disputes in literature and jurisprudenceis the assessment of the amount of violence that must be applied by the perpetrator in order to fulfi ll the constituent elements of a crime within the meaning of Art. 280 § 1 of the Penal Code. The perpetrator who forcefully pulls the fi ngers of a victim in order to take the wedding ring, does not fulfi ll the constituent elements of the crime in question. The means of coercion in this case can only refer to violence against a person, not against objects (eg. property damage). The perpetrator of the robbery can also use violence against different person/ persons than the one he is actually stealing from. The threat of immediate use of violence against a person is also disputed. It seems that immediacy may coincide with the threat itself, but may temporarily deviate from it, if the victim had some time to respond to it, however without interrupting the temporal-spatial continuity between the threat and the time left for its execution.
Keywords: robbery, violence, violence against a person, threat, threat of violence